Ik zie u graag. Voor altijd.
en dan komt die eerste vaderdag…zonder u. Ik kijk er niet naar uit. De voorbije maanden zijn heftige maanden geweest. Afscheid nemen bestaat niet. Maar het voelt soms zo definitief… terwijl ik me op andere momenten zo gesteund voel, alsof je de wind bent die met mijn haren speelt, de vogel die me goeiemorgen fluit… Vaderdag dus, ik zou je dan normaal gezien zeker zien, of toch tenminste eens lang bellen.. Als dat nog maar eens een keertje zou kunnen..efkes bellen…alstublief nog 1 keer.
Maar dat gaat niet meer..
Alhoewel ik praat met jou, in gedachten…
Ik hoor je stem in mijn hoofd: “Dank u, meiske, ik u ook.”
(Foto Kurt Stallaert voor Het Nieuwsblad Magazine.)
- juni 9, 2017
- Hilde De Baerdemaeker
LEES OOK
‘HET IS NOOIT TE LAAT OM VOOR JE DROMEN TE GAAN’ De tattoo aan de binnenkant van haar pols –…
Last van je rug? Ook af en toe zin om te hangen, niet alleen in de zetel, maar ook aan…
interview weekendkrant HLN 18-19 november 2017 Vreugde en verdriet liggen dicht bijeen - in het geval van Hilde De Baerdemaeker…