Boxen?!

Boxen?! Waarom boxen??

Die vraag heb ik mezelf heel vaak gesteld de laatste maanden.  Het is iets dubbel, I know.

Afstotelijk en toch ergens een zekere aantrekkingskracht. Vechten, sterk zijn, absolute focus om te overleven.

Het is iets dierlijks, iets OER in elke mens. Trekt het daarom ook zo

aan?

Ik heb alleszins lang getwijfeld voor ik JA zei tegen weer een gekke uitdagende opdracht die me werd voorgeschoteld. Ze zijn van de productie uit af en toe komen polsen of ik toch niet wou meedoen..

Nee, nee.. toch niet. zei ik.

Tot ik voor de Nederlandse Film “Vechtmeisje” op de set stond rond een boxring, als supporter van mijn fictieve dochter (het vechtmeisje) dat in de film haar frustratie over de vechtscheiding van haar ouders fysiek afreageert in de ring. Filmen is wachten.. En tijdens dat wachten heb ik die dag gepraat met een Nederlandse top-boxer, de coach van mijn vechtmeisje, en heel wat mensen die ondertussen heel enthousiast waren over die gekke sport die jezelf tot het uiterste drijft, alles vraagt van je lijf en kopje. Pure concentratie en beestig uithoudingsvermogen.

waaw… ik hoorde mezelf denken. Misschien moet ik dat toch maar doen.

Je raadt nooit wie toen nog eens belde. Indedaad, de productie van Boxing Stars, om een allerlaatste keer te polsen of ik toch niet zou willen meedoen. Laatste kans, volgens hen is het toch echt wel iets voor mij…

Wat zeg je dan?? JA.

En wat doe je dan?

Je gaat ervoor.

Vollenbak. 2 maanden trainen, krachttrainen met de papa van mijn sport-vriendin Shana in zijn Fitnesscenter in Heverlee: Dominique. Mijn held, mijn personal coach die me deed afzien en zweten, mijn spierballen deed rollen en mijn sixpack aanvees. Shana zelf die vaker en harder met mij liep en heel regelmatig met een tube-HIIT-training langskwam en zei: dit gaan we doen, Platte Jat!

En Farid, die me alles leerde over rechtse en linkse hoeken, dekking houden, blijven bewegen, float like a butterfly, sting like a bee. Topper. Mij mentaal uitdagen om iemand op haar gezicht te kloppen en zelf te leren incasseren. Wat een rollercoaster. Emotioneel een giga-uitdaging. Heftiger dan ik had durven dromen…

De Rocky-films hebben mij erdoor gesleurd. Niet hoe hard je kan slaan, maar hoeveel je kan incasseren maakt van iemand een sterke vechter…cfr. Rocky… goeie denkoefeningskes…

Vele mentale coaches gevonden in mijn man, mijn kinderen, broers en zus en mijn vrienden en vriendinnen. Iedereen die zo lief mee supporterde maar stiekem hun hartjes vasthielden en angstig afwachtten hoe en of ze me moesten opvangen indien nodig…En Oja, dat wat nodig! Dank je wel, liefjes voor zoveel steun en liefde!!!

Maar al bij al.. dit hele avontuur heeft me weer een stukje wijzer gemaakt:

Ik ben geen vechter. Maar ik heb gevochten. Heb grenzen verlegd en gesteld. Voor mezelf een mentale strijd geleverd. In mijn hoofd, … Gevochten tegen demonen in de kop.

Gevochten voor iemand van wie ik hou die een gevecht levert waarbij ik machteloos aan de zijlijn moet staan supporteren… Gevochten voor het goeie, de kracht, ‘THE FORCE”…

En ik heb gewonnen… niet (alleen) in de ring, maar (ook) in mijn hoofd.

The FORCE is with me… thank you, Force, LOVE U

LEES OOK

Covergirl van 40: Psychologies

‘HET IS NOOIT TE LAAT OM VOOR JE DROMEN TE GAAN’ De tattoo aan de binnenkant van haar pols –…
LEES MEER

Hangmat-wat?

Last van je rug? Ook af en toe zin om te hangen, niet alleen in de zetel, maar ook aan…
LEES MEER

Waarom ik zing?

interview weekendkrant HLN 18-19 november 2017 Vreugde en verdriet liggen dicht bijeen - in het geval van Hilde De Baerdemaeker…
LEES MEER

Zomer vol YOGA

De zonsondergang gaat hier en nu gebeuren...'kijk nu toch, lieverd ... hoe mooi!'   Ik schrijf je dit vanop mijn…
LEES MEER
Vul hieronder jouw e-mailadres in om op de hoogte te blijven van mijn activiteiten!

Door op VOLG MIJ! te klikken, geef je toestemming dat wij je nieuwsbrieven sturen, en we jouw e-mailadres opslaan. Lees hier ons privacybeleid
contact
Contactformulier
instagram